Torenhoog en Mijlen Breed

‘Hoofdkwartier tot onderzoeker Elf. Uw snelheid is te laag. Voer die op tot medium. Over.’
‘Hier onderzoeker Elf,’ zei Edu. ‘Ik heb op het ogenblik een prachtig zicht op de Wouden–’
‘Sneller, onderzoeker Elf,’ viel Hoofdkwartier hem in de rede. ‘Er mankeert toch niets aan uw installatie? Over.’
‘Alles gaat prima,’ zei Edu geruststellend. Hij keek nog eens op de kaart. De open plekken in het woud, hij mocht ze niet missen…
‘Onderzoeker Elf!’ riep Hoofdkwartier. ‘Houdt u aan de voorschriften. U kent de gevaren!’

Naar wouden heeft Edu zijn hele leven al verlangd. Op aarde zijn de bossen inmiddels verdwenen, en daarom is hij planeetonderzoeker geworden op Venus, waar nog wel wouden zijn. Maar daar hebben de mensen zich teruggetrokken onder een veilige koepel. Ze zijn bang voor alles wat met de natuur te maken heeft. En de gevaarlijke wouden zijn verboden toegang voor iedereen!
Daar verzet Edu zich tegen. Hij wil zelf ervaren wat volgens de computers zo gevaarlijk zou zijn en gaat wandelen in het woud. Het gevaar blijkt heel anders te zijn dan hij ooit had kunnen vermoeden…